Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może być z powodzeniem wykorzystywana do leczenia problemów występujących w grupie dzieci i młodzieży, takich jak zaburzenia lękowe czy zaburzenia depresyjne.
Jest także dobrą formą uzupełniającą terapię zaburzeń odżywiania. Metody terapeutyczne mogą być dostosowywane do wieku dziecka i adaptowane do aktualnych potrzeb pacjenta. Terapeuci nie poprzestają jedynie na klasycznych metodach, takich jak psychoedukacja, relaksacja czy ekspozycja, lecz coraz częściej sięgają po bardziej współczesne narzędzia. W ich wykorzystanie zaangażowane bywają inne osoby, np. rodzina pacjenta czy grupa rówieśnicza. CBT jest generalnie podejściem krótkoterminowym, koncentrującym się na wzmacnianiu u pacjenta adekwatnych strategii zaradczych.
Wykorzystanie CBT u młodych pacjentów opiera się na kilku filarach: dziecko uczy się rozpoznawać swoje emocje oraz reakcje fizjologiczne swojego ciała, identyfikować, a później przeformułowywać myśli i przekonania w sytuacjach problemowych, a później wykorzystywać nowe strategie radzenia sobie i oceniać ich rezultaty.