Terapia dialektyczno-behawioralna (DBT) jest formą psychoterapii, która została stworzona głównie do leczenia osób z zaburzeniami regulacji emocji, które możemy obserwować np. u pacjentów z zaburzeniami osobowości borderline. Łączy ona elementy terapii behawioralnej, która koncentruje się na zmianie negatywnych zachowań, z elementami terapii opartej na akceptacji i uważności. Celem DBT jest pomoc pacjentom w lepszym rozumieniu i akceptacji swoich emocji oraz w nauce zdrowych sposobów radzenia sobie z trudnymi sytuacjami życiowymi.
Podstawą DBT jest rozwijanie czterech kluczowych umiejętności: uważności (mindfulness), regulacji emocji, tolerancji dyskomfortu i skuteczności interpersonalnej. Uważność pomaga skupić się na teraźniejszości i zaakceptować swoje myśli i uczucia bez oceniania ich. Regulacja emocji dotyczy rozumienia i zmniejszania wahań emocjonalnych. Tolerancja dyskomfortu uczy radzenia sobie z trudnymi emocjami bez unikania ich. Skuteczność interpersonalna pomaga w budowaniu zdrowych relacji z innymi.
Terapia DBT jest zwykle prowadzona w dwóch formatach: sesjach indywidualnych i grupowych zajęciach treningu umiejętności. Sesje indywidualne koncentrują się na konkretnych problemach i postępach terapeutycznych pacjenta, podczas gdy trening umiejętności uczy praktycznych sposobów stosowania nauk DBT w codziennym życiu. Terapia ta jest szczególnie skuteczna w przypadku osób, które doświadczają intensywnych emocji i mają trudności w ich regulacji.
Jeśli chcesz poczytać więcej o treningu umiejętności, sprawdź: www.dialektycznie.pl