Psychoterapia psychodynamiczna ma swoje źródło w koncepcjach psychoanalitycznych.
Techniki terapii, czas trwania (często krótszy), częstotliwość sesji (mniejsza) są zwykle inne niż w klasycznej psychoanalizie.
Skuteczność terapii psychodynamicznej została potwierdzona licznymi badaniami naukowymi. W pracy w podejściu psychodynamicznym zwraca się uwagę na nieświadome aspekty funkcjonowania ludzkiej psychiki, takie jak np. konflikt intrapersonalny, specyficzna konstelacja mechanizmów obronnych, czy fenomeny występujące bezposrednio w relacji teraputa-pacjent. W tego typu terapii ważne jest emocjonalne, subiektywne doświadczenie w relacji teraputycznej.
Ten rodzaj terapii pozwala na uzyskanie rozumienia wewnątrz psychicznych procesów, stojących u podstaw funkcjonowania jednostki.